Osteochondroza

Osteochondroza to stopniowe niszczenie struktur kręgosłupa na skutek zmian zwyrodnieniowych. Jest to choroba przewlekła, zajmująca wiodące miejsce wśród patologii układu mięśniowo-szkieletowego. W jego leczeniu zaangażowani są doświadczeni neurolodzy.

O chorobie

Niemal co trzecia osoba zgłaszająca się do neurologa z bólem pleców diagnozuje osteochondrozę. Dotyka około 90% osób starszych. Do grupy ryzyka zalicza się starsze pokolenie, a także osoby z ryzykiem zawodowym – ładowarki, kierowcy, pracownicy biurowi, sprzedawcy, fryzjerzy.

Średni wiek pierwszych objawów choroby wynosi 30–35 lat. Pod wpływem niekorzystnych czynników bolesne objawy pojawiają się jeszcze wcześniej.

W przypadku osteochondrozy kręgosłupa uszkodzona jest struktura kości, chrząstka międzykręgowa i krążki w odcinku szyjnym, piersiowym lub lędźwiowym. W efekcie wzrasta napięcie mięśniowe i nasilają się procesy amortyzacji. Krążki międzykręgowe zużywają się i przesuwają, powodując sztywność i ból. Bez leczenia postępują zmiany zwyrodnieniowo-dystroficzne, dochodzi do naruszenia korzeni nerwowych i zaburzenia funkcjonowania narządów wewnętrznych. W ostatnich stadiach osteochondrozy dochodzi do częściowej lub całkowitej utraty zdolności do pracy z powodu ograniczonej mobilności.

Przy pierwszych oznakach choroby należy natychmiast skontaktować się ze specjalistą - neurologiem. Lekarz zaleci kompleksowe badanie i opracuje skuteczną taktykę leczenia.

Rodzaje osteochondrozy

W zależności od lokalizacji osteochondroza dzieli się na trzy typy: szyjną, piersiową i lędźwiowo-krzyżową. W prawie 50% przypadków choroba wpływa na struktury kręgosłupa w odcinku lędźwiowym. Wynika to z faktu, że dolna część pleców doświadcza maksymalnych obciążeń statycznych.

Osteochondroza szyjna jest na drugim miejscu pod względem częstości występowania. Uszkodzenie kręgów szyjnych może być spowodowane urazami, powtarzalną pracą fizyczną, a także pracą siedzącą, podczas której trzeba długo trzymać głowę w jednej pozycji.

Siedząca praca i ciągłe ułożenie szyi mogą powodować nawet przepuklinę w okolicy szyjnej.

Osteochondroza okolicy klatki piersiowej występuje rzadziej. Do jego rozwoju przyczynia się również siedzący tryb życia. Jej głównym objawem jest ból w klatce piersiowej, który łatwo można pomylić z zawałem serca.

Rozpoznanie „powszechnej osteochondrozy" stawia się, gdy wszystkie oddziały są zaangażowane w proces patologiczny.

Objawy osteochondrozy

Obraz kliniczny zależy od dotkniętego odcinka kręgosłupa. Wspólnym objawem dla wszystkich jest ból. Może być ostry, jak „lumbago", lub tępy i bolesny. Ból nasila się podczas ruchu, aktywności fizycznej i długotrwałego przebywania w jednej pozycji. W późniejszych stadiach choroby, a także w okresie zaostrzeń choroby jest ona stała i zakłóca sen oraz prowadzenie normalnego trybu życia.

Oprócz bólu pacjent odczuwa napięcie i sztywność mięśni pleców, ciężkość i dyskomfort. W przypadku uszczypnięcia zakończeń nerwowych ból promieniuje do sąsiadujących obszarów ciała (wzdłuż nerwu), czemu towarzyszy drętwienie, mrowienie i uczucie mrowienia pod skórą.

Objawy osteochondrozy można pomylić z innymi chorobami, dlatego nie należy angażować się w samodiagnostykę i samoleczenie. W profesjonalnej klinice pacjenci zostaną otoczeni maksymalną uwagą i zbadani przy użyciu nowego, bardzo precyzyjnego sprzętu, który umożliwi postawienie trafnej diagnozy.

Region szyjny

Najbogatszy obraz kliniczny ma osteochondroza odcinka szyjnego kręgosłupa. Choroba może rozpocząć się od okresowego bólu szyi, uczucia sztywności lub dyskomfortu po przebywaniu w jednej pozycji przy komputerze, po zaśnięciu. Kiedy w proces zaangażowane są nerwy i naczynia kręgosłupa, ból rozprzestrzenia się na tył głowy, obojczyk, bark, a czasem nawet na klatkę piersiową. Ból nasila się przy pochylaniu lub obracaniu głowy, przy głębokim oddechu, a także w nocy podczas snu. Wrażliwość łopatek, barków i ramion jest osłabiona, pojawia się mrowienie i dreszcze.

W późniejszych stadiach, gdy krążki międzykręgowe stają się znacznie cieńsze, tracą mocowanie i stają się nadmiernie ruchliwe, mogą wystąpić następujące objawy:

• sztywność podczas obracania szyi;
• ostry, ostry ból kręgosłupa;
• ból głowy, któremu towarzyszy ucisk i pulsacja w głowie, hałas i dzwonienie w uszach, zaburzenia słuchu i wzroku;
• mdłości;
• brak koordynacji;
• ataki zawrotów głowy.

Objawy naczyniowo-naczyniowe są konsekwencją zespołu tętnic kręgowych, który rozwija się na skutek skurczu lub ucisku tętnicy biorącej udział w dopływie krwi do mózgu.

Ostry ból, utrata wrażliwości skóry szyi, sztywność kręgów występuje w przypadku pęknięcia pierścienia włóknistego, powstawania przepuklin międzykręgowych i osteofitów.

Region klatki piersiowej

Osteochondroza odcinka piersiowego kręgosłupa „imituje" ból serca, a także nerwobóle międzyżebrowe. Ból często nasila się w nocy. Może mieć umiarkowany charakter i narastać stopniowo lub wystąpić nagle i gwałtownie.

W przypadku osteochondrozy okolicy klatki piersiowej lekarze najpierw wykluczają kardiologiczny charakter bólu. W tym celu przeprowadza się diagnostykę różnicową.

Doznania bólowe lokalizują się w okolicy pomiędzy łopatkami lub żebrami i nasilają się podczas podnoszenia rąk, schylania się, głębokiego wdechu lub wydechu. Promieniują w okolice serca, nerek i żołądka. W okolicy klatki piersiowej pacjenci zauważają uczucie sztywności lub ucisku, drętwienie, „mrowienie" w klatce piersiowej, mrowienie w szyi, ramionach i brzuchu.

Region lędźwiowo-krzyżowy

W przypadku osteochondrozy lędźwiowo-krzyżowej ból jest zlokalizowany w dolnej części pleców, promieniuje do okolicy miednicy, pachwiny i w dół nogi. Towarzyszy temu napięcie mięśni, mrowienie i drętwienie. Możliwe są skurcze mięśni i zaburzenia narządów miednicy.

Polecony zespół bólowy lędźwiowo-krzyżowy może być spowodowany patologiami układu moczowo-płciowego i przewodu żołądkowo-jelitowego. Specjaliści kliniki muszą wziąć ten fakt pod uwagę podczas stawiania diagnozy.

Powody

Do uszkodzenia chrząstki międzykręgowej najczęściej dochodzi na skutek nadmiernych obciążeń, w tym statycznych, a także urazów kręgosłupa spowodowanych upadkiem, uderzeniem, gwałtownym ruchem czy skokiem z wysokości.

Zwiększony stres, w wyniku którego powstają zmiany zwyrodnieniowe, obejmuje podnoszenie ciężarów, nierównomierne rozłożenie obciążenia na mięśnie pleców oraz długotrwałe przebywanie w jednej, szczególnie niewygodnej pozycji. Najbardziej wrażliwe na przeciążenia są krążki chrzęstne międzykręgowe, które pełnią funkcję amortyzacji i zapewniają ruch w kręgosłupie.

Rozwój osteochondrozy jest promowany przez:

• nadwaga;
• zmiany związane z wiekiem;
• dziedziczność;
• płaskostopie;
• zapalne lub autoimmunologiczne uszkodzenie chrząstki;
• wady wrodzone;
• niestabilność kręgosłupa;
• zła postawa;
• złe odżywianie;
• hipotermia;
• siedzący tryb życia, który powoduje osłabienie gorsetu mięśniowego, pogorszenie odżywiania i ukrwienia stawów międzykręgowych;
• zaburzenia metaboliczne;
• niedobór wapnia, fosforu, witaminy D;
• zaburzenia hormonalne, endokrynologiczne.

Pod wpływem czynników prowokujących pogarszają się procesy metaboliczne, nawodnienie i krążenie krwi w krążkach międzykręgowych. W rezultacie pojawiają się pęknięcia w pierścieniu włóknistym. Zmniejsza się wysokość dysków, upośledza się ruchomość kręgosłupa, rozwija się odruchowe napięcie i skurcze. Tworzą się wypukłości i przepukliny. Dysk wystaje, podrażnia korzenie kręgosłupa, powodując ból i inny dyskomfort.

Zalety leczenia w nowoczesnej klinice 

Nowoczesna klinika, w której leczy się osteochondrozę, ma wiele zalet:

1. Doświadczeni specjaliści z zakresu neurologii, którzy regularnie doskonalą swoje umiejętności.
2. Nowy sprzęt diagnostyczny zwiększający dokładność diagnozowania osteochondrozy do 100%.
3. Zastosowanie technologii małoinwazyjnych w chirurgicznym leczeniu osteochondrozy.
4. Całodobowy szpital, w którym mogą przebywać pacjenci po operacjach kręgosłupa.
5. Indywidualne programy rehabilitacyjne, które pozwalają przywrócić pełną sprawność ruchową.
6. Wysoki poziom usług i przystępne ceny leczenia osteochondrozy w Moskwie.
7. Zastosowanie autorskich metod o potwierdzonej skuteczności. Należy skupić się na leczeniu niechirurgicznym, biorąc pod uwagę wiek pacjenta i obecność chorób współistniejących.
8. Kwalifikowana pomoc przy powikłaniach osteochondrozy – wypustki, uciski nerwów, przepukliny krążków międzykręgowych, osteofity, ograniczona ruchomość kręgów.

W nowoczesnej klinice pacjentowi dostępne są wszystkie zaawansowane metody leczenia osteochondrozy: leki, procedury fizjoterapeutyczne, terapia manualna, osteopatia, refleksologia, blokady terapeutyczne, interwencje chirurgiczne.

Diagnostyka

Istnieje wiele przyczyn bólu pleców. Aby zrozumieć, co spowodowało ból, wymagana jest konsultacja z neurologiem. Na pierwszej wizycie lekarz zapoznaje się z dolegliwościami pacjenta, wywiadem w celu identyfikacji czynników ryzyka, przeprowadza badanie neurologiczne i ocenia zakres ruchu. Podczas badania i palpacji kręgosłupa lekarz może wykryć skrzywienia, skurcze mięśni, punkty spustowe i inne zmiany patologiczne.

Dodatkowo lekarz przepisuje instrumentalne metody diagnostyczne: radiografię, tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny kręgosłupa. W przypadku zaostrzenia osteochondrozy szyjnej może być wymagana Dopplerografia naczyń głowy i szyi, MRI głowy, osteochondroza odcinka piersiowego kręgosłupa - elektrokardiografia lub USG serca, kręgosłupa lędźwiowego - USG nerek i narządów miednicy. Dodatkowo można zlecić badania krwi i moczu.

Aby wykluczyć choroby rdzenia kręgowego, w tym raka, wykonuje się mielografię. Jest to metoda badania radiograficznego z użyciem środka kontrastowego.

Na podstawie wyników uzyskanych podczas diagnozy neurolog ustala indywidualny schemat leczenia.

Leczenie

Leczenie osteochondrozy zależy od dotkniętej części kręgosłupa i stadium choroby. Na początkowym etapie wystarczą farmakoterapia, fizykoterapia, korekta stylu życia, waga i aktywność fizyczna. Jeśli struktura dysków i ruchomość stawów są znacznie upośledzone, występuje wysunięcie dysku i inne powikłania, wówczas można zalecić dodatkowe zabiegi fizjoterapeutyczne, w tym masaż leczniczy, trakcję kręgosłupa i terapię manualną. W zaawansowanych przypadkach, gdy osteochondroza nie reaguje na leczenie zachowawcze, przeprowadza się operację.

Konserwatywny

Zachowawcze metody leczenia hamują rozwój osteochondrozy, pomagają pozbyć się przewlekłych bólów pleców i innych nieprzyjemnych objawów, a także poprawiają ruchomość kręgosłupa. Należą do nich:

1. Terapia lekowa. Przepisane leki, które zmniejszają ból i stany zapalne, rozluźniają mięśnie pleców, wzmacniają chrząstkę i tkankę kostną.
2. Procedury fizjoterapeutyczne. Poprawiają krążenie krwi i odżywienie krążków międzykręgowych, sprzyjają odbudowie tkanek, rozluźniają mięśnie szyi, dolnej części pleców i okolicy klatki piersiowej. W przypadku osteochondrozy skuteczne są magnetoterapia, UHF, fala uderzeniowa, terapia próżniowa, laseroterapia, akupunktura, masaż i stymulacja elektryczna. Kurs masażu obejmuje 10–15 sesji, w zależności od nasilenia zmian w strukturach kręgowych.
3. Terapia manualna. Zabieg odbywa się bez bólu. Pozwala pozbyć się napięcia mięśni, bolesności, przywrócić ruchomość i anatomię kręgów.
4. Ćwiczenie terapeutyczne. Jest ważnym elementem leczenia. Zestawy ćwiczeń wybrane przez lekarza fizjoterapeuty wzmacniają gorset pleców, korygują postawę, poprawiają krążenie krwi, eliminują ból, poprawiają ruchomość szyi i innych części kręgosłupa.
5. Blokada terapeutyczna. Stosowany, gdy pojawia się silny ból, którego nie można złagodzić środkami przeciwbólowymi. Wysoka skuteczność zabiegu uzasadniona jest przykręgowym podaniem leków – do tkanki w pobliżu korzeni nerwów międzykręgowych.
6. Trakcja kręgosłupa. Skuteczny w przypadku osteochondrozy z występem dysku i przepukliną międzykręgową oraz w przypadku zespołu korzeniowego.

Najlepsze efekty daje leczenie kompleksowe – połączenie kilku metod, które wzajemnie wzmacniają swoje działanie.

Chirurgiczny

Głównym celem operacji jest wyeliminowanie ucisku korzeni nerwowych, rdzenia kręgowego, tętnic itp. Podczas operacji można usunąć przepuklinę, część lub całość krążka międzykręgowego. Operację przeprowadza się przy minimalnym ryzyku, gdyż stosowane są małoinwazyjne technologie i nowoczesne systemy wizualizacji, które pozwalają na oglądanie pola operacyjnego w czasie rzeczywistym w wysokiej rozdzielczości.

Discektomia laserowa nakłuwająca

Jest to nowa metoda mikrochirurgiczna stosowana w leczeniu osteochondrozy, głównie odcinka szyjnego kręgosłupa. Dotknięty krążek międzykręgowy odparowuje się za pomocą lasera. Światłowód podawany jest przez igłę o średnicy do 1, 2 mm, którą wprowadza się w dotknięty dysk. Ekspozycja laserem trwa 40–60 minut. Zespół bólowy znika bezpośrednio po zabiegu.

Discektomię laserową nakłuwającą stosuje się tylko w początkowych stadiach osteochondrozy, przy braku oznak niestabilności kręgów.

Zapobieganie

Osteochondrozie dowolnej części kręgosłupa można zapobiec, jeśli stale przestrzega się zaleceń profilaktycznych. Wymagane są umiarkowane obciążenia, utrzymanie prawidłowej postawy i ćwiczenia terapeutyczne pleców. Nie możesz podnosić ciężarów, siedzieć ani stać przez dłuższy czas w jednej pozycji.

Jeśli masz problemy z plecami, powinieneś regularnie odwiedzać ortopedę lub neurologa.

Rehabilitacja

Czas przywracania funkcji kręgosłupa zależy od rodzaju i objętości interwencji. W pierwszych dniach po zabiegu wskazany jest odpoczynek w łóżku, wówczas wymagana jest delikatna aktywność fizyczna i noszenie ortopedycznych wyrobów na plecy. Wybrane przez lekarza ćwiczenia fizjoterapeutyczne pozwalają na stopniowy powrót do normalnego trybu życia.